Saudade

nënkupton nostalgji, më kanë thënë,
por edhe nostalgji për ç’ka kurrë s’qe.
A s’ësht’ e njejta gjë?
Në një kafene në Rio
mizat gotës m’i bëjnë kurorë.

Sa do të të kish’ pëlqyer kjo:
kamarieri që djerse këmishën njollos.
Fëmijë që hidhen në rroba të shkurt’ra a të shkurtra të gjata
tek tërheqin lodra dhe peshqirë në plazh.

Ne flasim, ose më saktë, unë flas,
dhe përgjigjen tënde imagjinoj,
me nxehtësinë që pamjen na mjegullon.
Ja, prap dhimbja zbukuruar me interpretimin më mizor:
gjith’ sa m’ka mbetur prej teje, është si të imagjinoj.

©Kozi Nasi

English, original version:

Saudade

means nostalgia, I’m told, but also
nostalgia for what never was. Isn’t it
the same thing? At a café
in Rio flies wreathe my glass.

How you would have loved this: the waiter
sweating his knit shirt dark. Children
loping, in tiny suits or long shorts, dragging
toys and towels to the beach. We talk,

or I talk, and imagine your answer, the heat clouding our view.
Here, again, grief fashioned in its cruelest translation:
my imagined you is all I have left of you.

©John Freeman

Follow