Një Vajzë Më Parë

As thithje në lulevile. As ecje djegëse pyllit me hithra.
As qumësht në dybekë metalikë, as gjalp për t’u bërë.
As plagë të vogla fletës, e pastaj të mos thuash asgjë
akush më parë nuk ka thënë.
As qumështore hedhur palltos sate të vogël, as gërvima.
As erë dëllinje në gojën tënde Jakobiane.
As shkërrmoqje boje e plagosje, as dëshirë për të çjerrë.
Për të më shfarosur prej k’tej.
Isha gjashtëmbëdhjetë për njëzetë vjet.
Në shtator fantazmë do të jem
Apalasheve me xixëllonjat e tjera në kor do fërfëlloj,
në luzmë njëherësh do farfuris,
në dhe përmbi
një dege lakuriqe në një qiell bariu.
As pëllumb.
Që t’ia vlejë, nuk ka më ti.

©Kozi Nasi

English original version:

A Girl Ago

No feeding on wisteria. No pitch-burner traipsing
In the nettled woods. No milk in metal cylinders, no
Buttering. No making small contusions on the page
But saying nothing no one has not said before.
No milkweed blown across your pony-coat, no burrs.
No scent of juniper on your Jacobean mouth. No crush
Of ink or injury, no lacerating wish.
Extinguish me from this.
I was sixteen for twenty years. By September I will be a ghost
And flickering in unison with all the other fireflies in Appalachia,
Blinking in the swarm of it, and all at once, above
And on a bare branch in a shepherd’s sky. No Dove.
There is no thou to speak of.

© Lucie Brock – Broido

Follow