Saudade
n ënkupton nostalgji, më kanë thënë, por edhe nostalgji për ç’ka kurrë s’qe. A s’ësht’ e njejta gjë? Në një kafene në Rio mizat gotës m’i bëjnë kurorë. Sa do të të kish’ pëlqyer kjo: kamarieri që djerse këmishën njollos. Fëmijë që hidhen në rroba të shkurt’ra a të shkurtra të gjata tek tërheqin lodra dhe peshqirë në plazh. Ne flasim, ose më saktë, unë flas, dhe përgjigjen tënde imagjinoj, me nxehtësinë që pamjen na mjegullon. Ja, prap dhimbja zbukuruar me interpretimin më mizor: gjith’ sa m’ka mbetur prej teje, është si të imagjinoj. ©Kozi Nasi English, original version: Saudade means nostalgia, I’m told, but also nostalgia for what never was. Isn’t it the same thing? At a café in Rio flies...
Himn Afërditës
( Ποικιλόθρον᾽ α᾽θανάτ᾽ Αφρόδιτα —Safo, Fragmenti 1) Ishe te lobi minuta më parë. E tmerrshme të të shihja prap. Ia ndjeva erën valës goditëse, ajrit të përzhitur. Ishe shumë seksuale për të qenë borgjeze, klithej nga xhungla majë Olimpit. Ishe dhunshëm e bukur. Mbrëmë çova sytë qiellit, dritat fikur tek më merrte gjumi. Ish’ hënë, hënë e plotë, a pothuaj. Ishe ti. Unë s’isha, por mund të kisha qenë një zot brenda të cilit jetoja. Vendosa të mos dal në skenë e për çfarë ish’ poema t’u tregoja. Qime pubisi q’i kanë hije një perëndeshe. Qime pubisi që i ka një perëndeshë. Ajo majë e vogël shigjete qimesh pubisi që zmadhon madhështinë e kofshëve të tua. Dukesh si fushë...
Vendbanim
M artesa nuk është as shtëpi as tendë para tyre është, dhe ca më keq: cak pylli cak shkretëtire shkallët e palyera nga pas, ku ulemi përjashta dhe hamë kokosha cak akullnaje në tërheqje ku me dhimbje dhe habi se si kaq gjatë mbijetuam të ndezim zjarr mësojmë ©Kozi Nasi English original version: Habitation Marriage is not a house or even a tent it is before that, and colder: the edge of the forest, the edge of the desert the unpainted stairs at the back where we squat outside, eating popcorn the edge of the receding glacier where painfully and with wonder at having survived even this far we are learning to make fire ©Margaret Atwood
E famshme
L umi ësht’ i famshëm për peshqit. Zër’ i lartë ësht’ i famshëm për heshtjen, që e dinte se do t’trashëgonte tokën para se dikush ta pohonte. Macja që dremit gardhit ësht’ e famshme për zogjtë që e kundrojnë prej kafazit. Loti, për pak, ësht’ i famshëm për faqen. Idea që ti shtrëngon në gjoks ësht’ e famshme për gjoksin. Çizmja ësht’ e famshme për dheun, më e famshme se këpuca e ngrehur, që ësht’ veç për dyshemenë e famshme. Fotoja e zhubravitur është e famshme për atë që e mbart dhe aspak për atë që në të ka dalë. Dua të jem e famshme për burrat që këmbët zvarrë tërheqin e kur kalojnë rrugën qeshin, për fëmijë të llangosur në rradhë...
Kur kërcen flutura
R rinte shtrembër në tavolinë atë të parën ditë. “Më quajnë Jasmine.” (E sigurt’ Kate ose Jane do t’i shkonte më mirë) Dyzetë – e pak dhe e shëndoshë, me një trup që rrallë lëvizur kish, e me një bishtalec të trishtë që si bisht gomari i varej në shpinë. Mendova si do t’shkonte – nëse do të vinte sërish javën në vijim. Dhe befas u gëzova kur erdhi. E akoma më tepër teksa javët u shndërruan në muaj – dhe flutura që kaq kohë ish’ shtrënguar në krisalisin e deformuar të zbulohej filloi. Më duket se bën diçka tjetër të martave në darkë tashmë. Sa keq. ©Kozi Nasi English original version: Butterfly Dancing She stood crookedly at the desk on that first day. ‘I’m Jasmine.’ (Surely Kate or Jane...
Books
