Mëma
A bortet s’të lenë të harrosh. Ti mban mend fëmijët që pate por që s’arrite t’i kesh, mishtë e vegjël të njomë me pak o aspak flokë, këngëtarët a punëtorët që s’frymuan dot. Nuk do t’i lesh pas dore apo qëllosh, t’i pushosh, a me një karamele t’i gënjesh dot. Nuk do t’ua heqësh gishtin që fusin në gojë a t’ua përzesh fantazmat që mund t’i vizitojnë. Nuk ke për të dalë, e të kthehesh frymën e orekstë duke mbajtur, e me sy gëlltitës mëme t’i hash. Në zërat e erës dëgjuar kam zërat e fikur të fëmijëve të mi të vrarë. I kam mbledhur. I kam qetësuar të dashurit e mi të fikur në gjinjtë që kurrë s’kanë për t’i thithur. Kam thënë, Të ëmblit e mi, në kam mëkatuar, nëse...
Marrí
S hushatur, lulet e jargavanit, Shashtisur grimcat e vjollcës. Gjelbër kredhur gjethet, Më e errët lëvorja, Më të gjata hijet. Të plotë rreshtat e plepit vezullojnë dozash argjendi Tej një kopshti plakur vitesh e muresh rrëzuar rrënimi e rrëfimi, tëndafila shi-kujtimtë të kuq ngrihen. Maj! Në botën e çelur dielli fytyrën vjen e ta gjen, gjithçka duke mbajtur mend. ©Kozi Nasi English original version: Follies Shaken, The blossoms of lilac, And shattered, The atoms of purple. Green dip the leaves, Darker the bark, Longer the shadows. Sheer lines of poplar Shimmer with masses of silver And down in a garden old with years And broken walls of ruin and story, Roses rise with red rain-memories. May! In the open...
Emrat
P o përpiqem të flas për ty pa të ta përmendur emrin, dhe them: shkuam të shihnim një film mbrëmë, duke nënkuptuar ty dhe mua, ose: ajo më trajton shumë mirë, duke dashur të them që ti më do, ose, po darkoj në ushqim Indian sonte, duke lënë idenë e një darke për dy, nën dritën e qirinjve. S’është bash e lehtë ta fsheh emrin tënd nga veshët e sime mëje, por përpiqem e përpiqem sepse, më pengon t’ia dëgjoj at’ përdredhje dhe lëshim goje – siç edhe përpiqem të mos e imagjinoj në këmbë tek lavamani i kuzhinës në mesnatë – e uritur pë ushqim a dashuri, edhe pse e di që do të pelegrinojë përsëri e përsëri tek ajo pika e shenjtë, sikur bufi, që s’harron kurrë që prenë e vet e dallon më mirë në...
Njëzetë e një poezi dashurie [Poezia II]
Z gjohem në shtratin tënd. Di që kam parë ëndrra. Herët fort, alarmi na shqiti nga njëri-tjetri, e ti prej orësh je tek tavolina jote. E di ç’ëndërrova: mikesha jonë, ajo poetja hyn në dhomën time ku kam ditë që shkruaj, versione, kopje, poezi shpërhapur gjithandej, dhe bëj t’i tregoj asaj një poezi që ësht’ poezia e jetës sime. Por hezitoj, dhe më del gjumi. Ti më puthje flokët të më zgjoje. “Të pashë në ëndërr si poezi”, të them, “si një poezi që desha t’ia tregoja dikujt”… e qesh, dhe bie prap ëndrash dëshire për të të treguar ty tek gjithkush që dua, e të lëvizim haptazi të dy rrjedhës së gravitetit, që s’është e thjeshtë, që barin puplor teposhtë tërheq frymës që nxjerr. ©Kozi...
Festë kontrolli
O se ke vdekur, ose mbërrin skaj meje në një funeral dhe me copa përpiqesh nga karrigia jote e papeshë ta kapësh atë pothuaj arritje të stomakut tim. Nuk ka jetë të bukur brenda meje por kam ngrënë një ushqim kaq të mirë vetëm e me sukses, më të mirë se ç’kam mundur të mos vjell më parë plot me hekur e krem të mpiksur. Nuk ndjej dot më çdo gjë tënden siç e ndieja më parë – somaku tejmbushet kaq shpejt ha urinë me gjithë gojë ti më tërheq si një vezë që e tund në drejtimin tim dhe të dua të gjithin, pa kurrfarë besimi. ©Kozi Nasi English original version: Control Feast Either you’ve died, or you arrive beside me at a funeral patchily reaching out from your zero gravity chair to grab the relative achievement of...
Books
